مقایسه اثرات جاذب‌های غذایی عصاره شیرونومید پرورشی و اسیدآمینه متیونین بر رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه لاروهای تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus)

این تحقیق باهدف مقایسه تأثیر جاذب مصنوعی اسیدآمینه متیونین و جاذب طبیعی عصاره شیرونومید پرورشی بر رشد و ترکیب لاشه لارو تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) انجام شد. تغذیه ۲۴۰ قطعه لارو با میانگین وزنی 09/0±4/0 گرم و طول کل 29/0±8/3 سانتی‌متر تحت شرایط پرورشی در مؤسسه تحقیقات بین‌المللی تاس ماهیان دریای خزر به مدت 8 هفته انجام شد. چهار تیمار غذایی شامل جیره شاهد (بدون جاذب غذایی)، جیره‌های حاوی 5 و 25 درصد عصاره شیرونومید پرورشی و جیره حاوی متیونین 3 درصد با سه تکرار (طرح کاملاً تصادفی) طراحی گردید. لاروها به‌طور تصادفی در 12 مخزن 30 لیتری مجهز به سیستم هوادهی معرفی شدند. نتایج نشان داد که وزن نهایی، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، زی‌توده نهایی، ضریب کارایی پروتئین و درصد زنده‌مانی لاروها در تیمار 25 درصد عصاره شیرونومید پرورشی نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی بالاتر بود (05/0P<). هم‌چنین تیمار 25 درصد عصاره شیرونومید پرورشی پایین‌ترین میزان ضریب تبدیل غذایی را به خود اختصاص داد که با بقیه تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی‌داری نشان داد (05/0P<). در پارامترهای آنالیز لاشه از قبیل پروتئین، چربی و رطوبت بین تیمارهای تغذیه‌ای اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید (05/0P>). بر طبق یافته‌ها، عصاره شیرونومید پرورشی در سطح 25 درصد می‌تواند اشتهای لاروهای تاس ماهی ایرانی را تحریک نموده و سبب بهبود شاخص‌های رشد شود.